SAHNEDE 40 TANE OTİZMLİ BİREY VAR
Gösterdikleri uyum, oto kontrol ve sabır otizme aykırı bir durum. Dile kolay tam 2.5 saat o sahnede durdular! Bu çocuklar bunu başarabiliyorlar. Bence bu muhteşem bir durum. Gösterdikleri o sabır ve olgunluk ile kendilerine hayran bıraktırıyorlar. Karşıdan onlara bakmaya doyamıyorum gözlerim dolu dolu, tüylerim diken diken…
Hepsinin handikabı ve etkilenişleri birbirinden farklı olmasına rağmen multi-disipliner sistemi çok güzel benimseyip ortak dikkatlerini sağlayıp bir hareket için de bulunabiliyorlar. Helal olsun size can parçaları. Otizmdeki en önemli şeyin “eğitim” olduğunu bir kere daha göz önüne koydunuz.
Sözde çok anaç ruha sahip bir toplumuz. Hep o şekilde büyütüldük ama bu toplum bizim çocuklarımıza o anaç ruhu gösterme konusunda pek istekli olmuyor. Kabul edilebilirliği zor oluyor çocuklarımızın ve ailelerimizin Ama görün hep birlikte elimizi taşın altına koyduğumuzda bir vakit sonra kalkıp bu çocukların sunduğu bir etkinliği en önde gidip izleyerek kendinizle gurur duyabilirsiniz.
Şu sahnede muhteşem performansı sergileyen çocukların bazıları okullarında halen problem yaşarken belki okuyamayan, okula alınamayan çocuk bile var. 2 gün önce üniversiteden mezun olan, artık iş hayatına atılacak olan bir birey de var. Turizm firmasında çalışan bir birey de var. İlköğretimde okuyan, lise eğitimine devam etmeye çalışan ve üniversitede okuyan da var. Hepsi bu ülkenin eşit vatandaşı ama eşit muamele görmüyorlar maalesef, özellikle okul hayatlarında, hastane, park, sokak hayatı vs. cabası. Farkında olalım.
Belki zamanında ailelerine “birşey olmaz, okuyamaz, yapamaz, hiç hayal kurmayın” bile denilmiştir. En azından bu çocuklar bu tabuyu yıkan bir misyonun parçası durumundalar artık. Oldular, okudular, okuyorlar, yaptılar, yapıyorlar ve hayallerinin peşinden gidiyorlar. Hiçbir şeyin sizi durdurmasına izin vermeyin.
Onlara inanılınca, doğru şekilde yapılan bir planlama ve eğitim ile otizmli bireylerin neleri başarabileceğini bir kere daha gösterdi bu canlar.
Başta aileleri olmak üzere, ODER Otizm Derneği’ni, İZOT İzmir Otizm Orkestrası ve Korosu’nun kurucusu Dr. Öğr. Üyesi Orçun Berrakçay’ı, sevgili kardeşim Emre Koptur’u, diğer eğitimci hocalarımı, gönüllü arkadaşları, koronun değerli iki babası Nazmi Kurt ve Aydın Kil’i kutluyorum.
Sadi Volkan Erencan – Özel Gereksinimli Bireyler Spor Eğitimcisi (18/06/2017)
MUCİZELER KUMPANYASI
“Çocuklar ve yetişkinlerden oluşan kırk tane özel insanın, otuzuncu konserini izleme fırsatı yakaladım dün. Her biri, bir müzik aletini çalabiliyor, bazıları adeta virtüöz kıvamında.
Özgüvenleri, enerjileri çok yüksek, yılların müzisyenlerinin sahnede tir tir titrediklerine şahit oldum birçok kez, ama onlar o kadar rahat ve doğallar ki, ilk andan itibaren seyirciyi avuçlarının içlerine aldılar. Hiç abartmıyorum, eminim her bir seyircinin elleri kızarmış olmalı alkışlamaktan. Tansiyonu hiç düşürmeden, seyirciyi bu denli coşkuya gark edebilmek ancak özel insanların harcıdır.
Onlar için sıfatlar, isimler arıyorlar ,” engelli “bulunan en kibar sözcük, ne engelinden bahsediyorsunuz siz? Toprak mesela 6 yaşlarında bir çocuk, davulu dile getirdi adeta. Sanki genel müzik teorisini o yazmış, o kadar rahat ki. On kişinin aynı anda bir şarkıya alkışla eşlik edemeyen, milli marşımızı dahi aynı anda okuyamayan bizler, engelsiziz de bu ritim duayeni çocuk mu engelli? O “ÖZEL” bir çocuk, tıpkı diğer arkadaşları gibi. Muhtemelen gelecekte, ot gibi, tatsız tuzsuz, anlamsız hayatınıza renk katacak sanatçılardan biri olacak. Kemal, yılların stand up üstadlarına taş çıkartırcasına, kahkahalara boğdu seyirciyi. Harikaydınız çocuklar.
Duygularımızı harekete geçiren özel insanlar ve bu koroyu kurmakta emek sarfeden güzel yürekli insanlara, nasıl teşekkür edebileceğimi bilemiyorum, iyi ki varsınız.
Türk Hava Kurumu Üniversitesi ve Selçuk Belediyesi ortaklaşa gerçekleştirmiş bu anlamlı projeyi. Üniversiteden birçok genç emek vermiş, alkışların şiddetinden anladığım kadarıyla projenin mimarı Sezen Gezen Hoca. Yüreğini koyarak bu projeye emek veren herkese sonsuz teşekkürler.
Hepiniz çok özelsiniz yağmur adamlar.”
Gökhan Çetinçelik – Selçuk Türk Hava Kurumu Üniversitesi (17/04/2015)
EĞİTİM VE OTİZM ÜZERİNE
Yapılan bilimsel çalışmalarda da görüldü ki, eğitim; kişilerin bulunduğu seviyeden, bilinçli, amaçlı, isterdik olarak, daha üst seviyelere çıkarılması yönünde, kendine yeterli, topluma üretken olunması gereğiyle, daima iyiye, güzele doğruya, yönelik ‘davranış değişikliği’ sağlama programıdır. Bu temel hedef doğrultusunda, her bireyin olduğu kadar, otizmli çocuklarımızın da eğitim almaları haklarıdır. Devlet olanakları yanında, özel sektörün, öteki kurum, kuruluş ve kişilerin de bu alanda yatırım yapmaları, hizmet vermeleri, insanlığın gereğidir. Çalışmayı ve yardımlaşmayı ilke edinenleri, bu alana çağırıyorum. Karınca kararınca, bildiklerimden ve elimden geldiğince, gönüllü olarak ben de ‘eğitimsel’ ve ‘davranışsal’ anlamda katkıda bulunmaya çalışıyorum. Bu önemli özsel, özel ve güzel farkındalığa, maddi ve manevi katkıda bulunmaya herkesi çağırıyorum. Çünkü insanlık ve eğitim, sonsuz bir hizmet alanıdır. Tesadüflere, ihmalkârlığa bırakılmamalıdır. Sevgi, özveri, ihtimam; hepimizin yüreğinin gülümseyen tarafıdır. Lütfen orada da içtenliğimizi gösterelim, güller açtıralım..
Mazlum Cihangir – Emekli Müzik Öğretmeni (27/04/2015)
“İZLEYİCİ GÖRÜŞLERİ” için 3 yanıt